
Odpowiedź na to pytanie jest prosta … ŻADEN.
W Dniu Przedszkolaka, który obchodzony jest 20. września, pochylmy się nad problemem nadużywania środków odbioru massmediów przez dzieci.
Ostatnio natknęłam się na wpis jednej z mam na forum dla rodziców.
Mama kilkulatka opisała sytuację, kiedy to w przedszkolu, do którego uczęszcza jej dziecko, Panie wychowawczynie puszczają dzieciom bajki.
Powiecie: I co z tego?!
Jasne, nie sposób ominąć nowoczesnych technologii w pracy z dziećmi. Od czasu do czasu nauczyciel wplata do zajęć edukacyjnych jakąś prezentację, krótki film, czy inne urozmaicenie – to oczywiste!
Ale najgorsze jest to, że okazuje się, iż nauczycielki włączają te bajki podczas posiłku! Praktycznie codziennie…
O zgrozo!
Obowiązku oglądania bajek nie znajdziemy przecież w Podstawie Programowej wychowania przedszkolnego.
Dlaczego?
Bo korzystanie przez dzieci z wysokich technologii im szkodzi.
Dzieci do 2. roku życia w ogóle nie powinny patrzeć na ekrany urządzeń elektronicznych (TV, tablety, smartfony), a do 5. roku życia – nie powinny spędzać przed nimi więcej niż godzinę dziennie (zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia WHO).
*wskazania dotyczą dzieci, u których nie stwierdzono zaburzeń rozwoju.
Specjaliści biją na alarm. Każdy z nich mógłby od razu zapytać:
- Nauczyciele: Co z koncentracją?
- Logopedzi: Co z rozwojem mowy?
- Psychologowie: Co z zachowaniem? Agresją? Rozładowaniem napięcia? Uzależnieniem?
- Dietetycy: C z utratą kontroli nad spożywanym posiłkiem? zaburzeniami odżywiania i otyłością?
- Fizjoterapeuci: Co z postawa dzieci i bezruchem? Co z pobudzeniem ruchowym?
Można jeszcze długo wymieniać…
Uważa się, że nadmierny czas spędzany przed ekranem jest jednym z kluczowych czynników ryzyka, który może hamować procesy rozwojowe u dzieci. Może powodować trudności językowe, problemy w komunikacji, zaburzenia zdolności motorycznych i kompetencji emocjonalnych.
Stąd mój apel:
#interaktywNIEelektronicznie
Stymulujmy rozwój dzieci interaktywnie ale nie elektronicznie!
Czyli jak?
Interaktywna zabawa z dzieckiem bez ekranu to: czytanie, recytowanie wierszyków, śpiewanie, zabawy paluszkowe, dziecięce masażyki, zabawy dramowe, zabawy tematyczne, układanki, łamigłówki, zagadki, opowiadanie historii, gry planszowe i karciane…
Razem zadbajmy o zdrowe środowisko, które srzyja rozwojowi dziecka.

Propozycje do przeczytania:
– M. Desmurget „Teleogłupianie. O zgubnych skutkach oglądania telewizji (nie tylko przez dzieci)”
– M. Spitzer „Cyfrowa demencja. W jaki sposób pozbawiamy rozumu siebie i swoje dzieci”
– M. Jędrzejko, A. Taper „Dzieci a multimedia”
– A. Kołodziejczyk, D. Kubicka (red.). „Psychologia wpływu mediów”
– A. Andrzejewska „Magia szklanego ekranu”