Dziecko w wieku przedszkolnym jest krytyczne wobec innych i świata. Jeśli kogoś lub czegoś nie lubi, po prostu o tym mówi. Tak samo dzieje się z logopedą, do którego dziecko uczęszcza na terapię logopedyczną. Logopeda może być dla małego pacjenta tą „ulubioną panią logopedką” lub kimś, kogo nie chce już odwiedzać.
Zastanówmy się, kim jest logopeda?
Logopeda to specjalista, który zajmuje się kształtowaniem poprawnej mowy u pacjenta, usuwa wady wymowy oraz zajmuje się nauką mowy.
Wielu rodziców uczęszcza ze swoimi pociechami, u których stwierdzono nieprawidłowości rozwoju mowy, na zajęcia logopedyczne. Podczas zajęć, terapeuta pracuje z dzieckiem nad usuwaniem wad wymowy i utrwalaniem tzw. “nowej mowy” najczęściej w formie zabawy – jeśli pracuje z pacjentem w wieku przedszkolnym lub wczesnoszkolnym.
Czy praca jaką wykonuje logopeda to standardowe postępowanie czy też może kreatywne działanie twórcze?
Nie sposób zaprzeczyć, że do prawidłowego i rzetelnego wykonywania powierzonych obowiązków, niezbędna jest praca u podstaw. Logopeda wyposażony w wiedzę i umiejętności, najlepiej jak potrafi prowadzi dziecko wraz z rodzicem przez ścieżkę terapii logopedycznej. Określa zasoby, cel i wytrwale do niego dąży przy ścisłej współpracy z rodzicami.
Jednak, jak to podczas każdej długiej wędrówki bywa, zdarzają się momenty wiodące pod górkę. Wówczas „surowy” warsztat pracy nie wystarcza. Konieczne jest uruchomienie podłoży kreatywności, intuicji, spontaniczności i … dobrej zabawy. Należy umiejętnie nimi operować, w taki sposób, aby powoli zmierzać się z wzniesieniem, które znajdują się przed nami. To właśnie jest twórcza część pracy logopedy.
Zatem za skuteczną można uznać terapię logopedyczną, zbudowaną na mocnych podwalinach wiedzy i praktyki, wzbogaconą elementami twórczego poszukiwania i działania.
Cechy dobrego logopedy:
-
Zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa w gabinecie;
-
Budowanie pozytywnej relacji z dzieckiem;
-
Cierpliwość;
-
Wytrwałość w dążeniu do celu;
-
Kreatywność;
-
Wiara w skuteczność podejmowanych działań;
-
Dbanie o dobrą atmosferę podczas zajęć;
-
Chęć do wspólnych zabaw z dzieckiem;
-
Motywowanie dziecka do działań;
-
Wspieranie rodziców w procesie terapii logopedycznej;
-
Umiejętność planowania i organizowania;
-
Chęć doskonalenia zawodowego;
-
Otwarty umysł na nowe doświadczenia.
Cechy te można by jeszcze długo mnożyć, bo ilu logopedów, tyle różnych charakterów, a w każdym z nich jest coś, co wpisuje się do obrazu dobrego logopedy.
Co jeszcze dopisałybyście/dopisalibyście do powyższej listy?